Iñurritza biotopoko belatz haundiak

Iñurritza biotopoko Belatz haundiek (Falco peregrinus) atera dituzte beraien kumeak aurrera. Lehen ez bezela, non bikote bakarra kumatzen zen bertan, aurten denera bi bikote izan ditugu.  Espainiako estatuan espezie mehatxatuen zerrendatik atera duten arren legeak babesten jarraitzen du,  DDT (intsektu hilgarri organokloratuak) garaitik hona bere populazioak izan duen gorakada da arrazoietako bat. Gaur egun ixileko ehizak eta falkoneriarako egiten dituzten kabietako arrautz lapurketak ditu mehatxu haundienak. Egun 80 bat bikote inguru bakarrik bizi dira EAE osoan.  

Belatz haundia (Falco peregrinu)

 Beraien lurraldea oso ondo babestu zaleak izaten dira belatzak eta parapenteak kumatze garaian hegaldirik ez egiteak asko laguntzen dute. Hain dira beraien lurraldea zaintzekoak, beraien lurraldean parapente bat hegan ikustean jarrera mehatxatzailea hartzen dute, lehenik txilioka eta berarengana hegan eginez erasoka. Askotan bikoteko biek egiten dute eraso objetu arrotza elkar kolpatuz, hegan jarraitzen dute beraien lurralde mugetatik aratago ere. Eraso hauek asko estresatzen dute eta lurraldea utzi lezakete. Eta zer esanik ez gazteak kabietatik irtetzen direnean, lurralde zaintzan hainbeste enerjia gaztatzean ehizerako indar faltan geratu litezke eta kontuan izan bestela ere gazteen artean mortalidade haundia izaten dela.

Belatz haundia (Falco peregrinu)

Egun askotan jarraian eguraldi txarra izanez gero berriz, beraien "puesta" galtzen dute eta euritatik bere txitoak edo arrautzak babestu nahian inkluso eme heldua bera hiltzeraino iritxi daiteke, kabiaren gainean etzanda dela. Hegazti ezberdinen arteko lehiari dagokionez, Iñurritza biotopoaren kasuan erroiekin izaten dutena da nabariena. Lurraldearen defentsan oldarkorragoa da belatza erroia baino eta askotan aurreko urteetan erroienak izan diren habiak erabiltzen dituzte haiek bertatik bidaliz.

Belatz haundia (Falco peregrinu)

Bestela Iñurritza biotopoko belatzek atsedenean igarotzen dute egunaren zati nagusiena, ingurura begira harrapakin posibleak begiztatuz edo lumak txukuntzen, bainan beheko argazkian ikusten den bezala atsedena ere eteten dute ehizera joateko edo lekuz aldatzeko.

Belatz haundia (Falco peregrinu)

Iñurritza ibaiaren inguruan berriz txitoak non nahi ikusten dira

Basa ahateak (Anas platyrhynchos)

Pintzanak non nahi entzuten dira kantari

 Pintzana,  (Fringilla coelebs)

Beheko argazki hauetan ikusten da bi txolarre espezie ezberdinen arteko bereizketa, Beste ezaugarri ugariren artean, nabarmenena batak kopeta aldea grisa duela da eta besteak marroia duela da.

 Txolarre arrunta (Passer domesticus)

Landa txolarrea (Passer montanus)

Limikoloak ere ezin ahaztu.

Txirritxo txikia (Charadrius dubius)

Bernagorriak ( Tringa totanus )

Uroiloa ( Gallinula chloropus )

Zozoa ( Turdus merula)

Txantxangorria ( Erithacus rubecula )

Pitxartxar nabarra ( Saxicola torquata) emea edo gaztea

Pitxartxar nabarra ( Saxicola torquata) arra

Golfa eta kontserbazioa, bateragarriak? Seguru?

Hala saldu nahi izan digute administrazioek eta golfariek berek, baina errealitateak erakusten digu ez dela egia. Ez behintzat gaur egun golfaren erabiltzaileek erakusten duten portaera lotsagabea tartean dela.

Gauza jakina da golf zelaia dunaren gainean egina dela. Baina duna  eta bertako berezko landaretza ez da aproposa golfean aritzeko, eta klubak egin zuen lehen gauza ingurua eraldatzea izan zen, bertako landaretza kenduz eta belar motza hazteko moduko espezieak eta teknikak aplikatuz. Teknika horien artean, landare-espezie exotikoak ereitea, horien zainak haziarazteko hormonak botatzea, pestizidak luze eta zabal botatzea, sator eta konejuak kentzea...

Inurritza babestea erabaki zenean, golfarekin adostu zen zelaiko 'kale' eta green ez zen eremu orotan bertako landaretza errespetatuko zela, eta ez zela ez zanpatuko ez haren gainean jokatuko. Izan ere, oso landaretza galkorra da, eta lurra ere, oso materia organiko gutxikoa eta oso hondartsua baita, aise higatzen dute oinetakoek zein makilakadek.

Lehenago ere salatu izan dugu golfariek ez dutela errespetatzen errekara pasatzeko debekua eta galdutako bolen bila noiznahi pasatzen direla, landare eta hegaztien habiak galarazteko arriskuak bost axola diela, eta Aldundiek ez duela ezertxo ere egiten urratzaileak zigortzeko eta egoera aurrera begira bideratzeko.

Oraingoan errekan ez, baizik eta zelaian bertan ikus ditzakegu nahi dutena egiten eta babestutako landareak propio txikitzen. Hara:

Eta, bidenabar, umeei gaizki erakusten.